کره شمالی یکی از جهنم های روی زمین است؛ جهنمی منزوی با داشتن اقتصادی بسیار ضعیف که توسط حاکمان کمونیست و آرمانگرایی اداره می شود که سیستم حکومتی خود را مترقی ترین سیستم حکومتی جهان می دانند اما قادر به تامین نیازهای اولیه جمعیت 24 میلیونی ساکن پیونگ یانگ و دیگر شهرها و روستاهای این کشور به خاطر انزوای بین المللی، اقتصاد بسته و ناکارآمد و هزینه کردن در برنامه های نظامی نیستند.

 

 

مهارت حاکمان کره شمالی نه در رفع نیازهای مردم بلکه در تبلیغات و پروپاگانداهای سیاسی برای جذب مردم کره به تبعیت کورکورانه از اوامر دیکتاتوری همچون "کیم جونگ ایل" است. حدود ده سال پیش در اثر بروز قحطی در کره شمالی حدود یک میلیون نفر از مردم این کشور جان خود را از دست دادند. کره شمالی برای تامین نیازهای روزانه غذایی اش بشدت به کمک کشورهای دیگر مانند کره جنوبی، چین، ژاپن، روسیه و آمریکا وابسته است و این کمک ها را در قالب توسعه ندادن برنامه های هسته ای اش دریافت می کند، سیاستی که بی شباهت به گدایی نیست.

 

 

اخیراً سازمان خواروبار جهانی (فائو) وابسته به سازمان ملل اعلام کرده است که قحطی در کره شمالی بیش از یک چهارم مردم آن کشور را با کمبود شدید مواد غذایی و نیاز مبرم به کمک خارجی مواجه ساخته است. حدود سه سال پیش دولت کره شمالی از یک متخصص پرورش خرگوش در آلمان درخواست کرد تا برای رفع کمبود گوشت در این کشور و مبارزه با قحطی به کره شمالی کمک کند.

 

"کارل اسژمولينسکی" که به مدت چهل سال در امر پرورش خرگوش فعالیت دارد موفق شده بود گونه ای از یک خرگوش غول پیکر را تولید کند که وزن آن به حدود 10 کیلوگرم می رسد و با توجه به این نکته که تولیدمثل خرگوش بالا بوده و قادر است در سال حدود 60 بچه بدنیا بیاورد، گزینه مناسبی برای کمک به مردم قحطی زده کره شمالی به حساب می آید. 

 

باز جای خوشحالی است که نرخ رشد جمعیت در کره شمالی یکی از پایین ترین نرخ های رشد جمعیت در دنیا (0.5 درصد در سال) است و در میان 190 کشور در رده 150 ام قرار دارد و گرنه معلوم نبود اگر مردمان کره شمالی مانند برخی از ساکنین کشورهای آفریقایی که در تولید مثل با خرگوش مسابقه گذاشته اند وضعیت قحطی تا چد فاجعه بار می شد!